In ons collectieve muziek geheugen alsmede de top 2000 en de evergreen top 1000 staat het liedje "Het Dorp" van Wim Sonneveld steevast in de top. Eigenlijk is dat wel een beetje vreemd, want het liedje is nooit een echte grote top 40 hit geworden. Pas de derde keer dat het plaatje werd uitgebracht, na het overlijden van Wim in 1974, kwam het in de hitlijst terecht. Slechts 5 weken stond het in de top 40 en bereikte slechts de 27ste plaats. Waarom is dit liedje dan zo populair geworden en wordt het bijna elke keer dat de Reizende Jukebox plaatjes draait gevraagd?
Het Dorp is een bewerking van het lied "La Montagne" van Jean Ferrat uit 1964. De tekst gaat over de schoonheid van het berglandschap en het wegtrekken van de jeugd naar de grote steden. Een lied over nostalgische gevoelens.
De Nederlandse tekst werd geschreven in 1965 door Friso Wiegersma, de toenmalige partner van Wim, die zijn Brabantse geboorte dorp Deurne voor ogen had. Het gaat over de veranderingen in zo'n dorp en doet eveneens een beroep op de nostalgische gevoelens van: "vroeger was alles beter". Waarschijnlijk is dat de reden dat het lied zo'n onderdeel is geworden van ons muzikale geheugen. Vooral het refrein: "en langs het tuinpad van mijn vader zag ik de hoge bomen staan" maakt indruk net als de zin: "een kar ratelt op de keien". Het dorp Deurne heeft in 2008 het pad, dat liep naast het ouderlijk huis van Wiegersma, vernoemd naar het lied.
Het Dorp is meerdere malen op singeltje uitgebracht door platen maatschappij Philips. Voor de eerste keer in 1970 met op de B-kant het lied: "wat moet ik doen zonder jou" catalogus nummer 6012.019. De tweede keer was in 1972 met op de B-kant het lied: "deze vrouw" catalogusnummer 6012.260. De derde uitgave was in 1974 na het overlijden van de cabaretier met als B-kant: "zo heerlijk rustig" catalogus nummer 6012.433. In 1978 is er een speciale uitgave als reclame singel "Mijn Dorp Van Toen" voor de Raiffeisenkas met als B-kant het lied: "Het Dorp" door Zjef Vanuytsel catalogus nummer 6845.007. Tenslotte is er nog de uitgave uit 1981 met als B-kant: "aan de Amsterdamse grachten" catalogus nummer 6017.268. Uiteraard is het lied op vele langspeelplaten en cd's terecht gekomen.
Omdat het zo'n bekend lied is geworden hebben ook diverse Nederlandse artiesten het lied gecoverd. O.a. door Guus Meeuwis, Rob de Nijs, Andre van Duin, Karin Bloemen, Frans Bauer, De Vliegende Panters, Willem Nijholt etc. etc. Er zijn ook bewerkingen van de tekst in Nederlandse dialecten en parodieëen. Ook bestaan er Duitse versies en bewerkingen van het lied. In 1975 had Rudi Carrell het al opgenomen als: "Mein Dorf" had weinig succes en is als B-kantje op singeltje uitgebracht.
De Reizende jukebox draait iedere keer als het lied wordt aangevraagd het plaatje met plezier, de mensen zingen of neuriën mee en genieten van het lied. In gedachte waarschijnlijk terug naar de slager uit hun jeugd of toch die kar die ratelt over de keien. Of ze beseffen dat de enige constante van verandering de verandering zelf is.
Maak jouw eigen website met JouwWeb